Αρχικό

Παρουσίαση του τρόπου συλλογής όπως αυτός γίνεται ακόμη και σήμερα KAI ΜΟΝΟ στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Σισες του Δήμου Μυλοποτάμου, Κρήτης (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ).

22.4.10

Business plan (Προοπτική Ανάπτυξης) Menu


Οι δράσεις που πρέπει να γίνουν για να  ξεχωρίσει το λαδανο από το φυτό Cistus Creticus και να συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου.

  • Φορείς

-----------------------------------------------------------
Περιφερειάρχης Κρήτης : Σταύρος Αρναουτάκης


Address of Region of Crete: Eleftherias Square


Post Code: 71201 Heraklion
Regional Governor’s of Crete secretary’s office


e-mail: gram.pkr@pkr.gov.gr
Website: www.crete.gov.gr

Το καλάθι αγροτικών προϊόντων Περιφέρεια Κρήτης.
Το πρώτο βήμα από την Περιφέρεια Κρήτης έγινε ώστε το λάβδανο να ενταθεί στο καλάθι αγροτικών προϊόντων

Θεανώ Βρέντζου-Σκορδαλάκη.
Αντıπερıφερεıάρχη
Κοινωνικής Πολιτικής, Αγροτικής Οικονομίας, Κτηνιατρικής και Αλιείας


Πλατεία Κουντουριώτη
71202 Ηράκλειο - Τηλ. Κέντρο 2813.404.100


Ταχ. Δ/νση: Αχαρνών 2, 104 32, ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ 210 - 212 4000

Website : http://www.minagric.gr/


Από κρητικά προϊόντα θα αποτελείται το πρώτο από τα αγροτικάκαλάθια που επιδιώκει να δηµιουργήσει σε καθεµία από τις 13 περιφέρειες της χώρας το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Κρητικά προϊόντα θα περιλαµβάνει το πρώτο καλάθι - πιλότος µε αγροτικά είδη, τρόφιµακαι ποτά, που µε βάση την πρωτοβουλία του υπουργείου θα επιδοτηθούν µε κοινοτικά κονδύλια για να βρουν καλύτερη θέση στα ράφια των σούπερ µάρκετ και να προωθηθούν µε αξιώσεις στις ξένες αγορές.

Σύµφωνα µε τις πληροφορίες, τοπιλοτικό αυτό πρόγραµµα θαπαρουσιαστεί την Κυριακή απότον Πρωθυπουργό στο Ρέθυµνο από κοινούµε τον αρµόδιο υπουργό Κώστα Σκανδαλίδη. Τοκρητικό καλάθιθα περιλαµβάνει,σύµφωνα µε την πρόταση πουεξετάζει το υπουργείο, πολλά _ ή και το σύνολο _ από τα Προϊόντα ΟνοµασίαςΠροέλευσης (ΠΟΠ)καιταΠροϊόντα Γεωγραφικής Ενδειξης (ΠΓΕ) του νησιού, όπως δέκα ελαιόλαδα, τρεις τύπους τυριών, το κρητικό παξιµάδι, την ελιά θρούµπα, τρεις τύπους κρασιού, καθώς επίσης οπωροκηπευτικά βιολογικής γεωργίας όπως το σταφύλι και κηπευτικά κυρίως θερµοκηπίου, όπως τοµάτες, λεµόνια, κ.ά.

Πέραν αυτών υπάρχουν σκέψεις να ενταχθούν παραδοσιακά ποιοτικάπροϊόντα (όπως τσικουδιά, ξηρός ανθότυρος, απάκι, κεφαλοτύρι, χυλοπίτες, κ.ά.), χόρτα όπως το σταµναγκάθι και η αγριοαγκινάρα, αρωµατικά βότανα από τα οποία βρίθει το νησί (όπως δίκταµο, φασκόµηλο, µέντα, ρίγανη, κ.ά.),λευκό τυρί άλµης, γιαούρτι, ακόµη και είδη από τροπικές ή υποτροπικές καλλιέργειες που ευνοούνται από το κλίµα, όπως αβοκάντο, µάνγκο, φραγκόσυκα, κ.ά.

Με συγκεκριµένες προδιαγραφές

Ταπροϊόντααυτάθα πρέπει ναέχουν συγκεκριµένες προδιαγραφές και θα βασιστούν σε ελέγχους που θα κάνειστους συνεταιρισµούς που τα παράγουν ο ΟργανισµόςΠιστοποίησης και Επίβλεψης Γεωργικών Προϊόντων (Agrocert).

Τοκρητικό καλάθιθα αποτελέσει πιλότο και για τα υπόλοιπα 12, και γι’ αυτόν το λόγο το υπουργείο έχει αρχίσει να συντάσσει µια πανελλαδική λίστα µε τέτοια προϊόντα επιλέγοντας µόνο τους οικονοµικά υγιείς συνεταιρισµούς, ανάµεσα στους συνολικά 6.500 της χώρας.

Το επόµενο βήµα

Το επόµενο βήµα θα είναι να φέρει τιςπροτάσεις µε τα προϊόντα στα νέαπεριφερειακά συµβούλια, ώστε αµέσως µόλις καταλήξουν από κοινού στο ποια ακριβώς θαενταχθούν, να συνταχθεί το business plan. Τα κίνητρα στήριξης και προβολής των εν λόγω προϊόντων θα προέλθουν απότο Εθνικό ΣτρατηγικόΣχέδιο ΑγροτικήςΑνάπτυξης«Αλ. Μπαλτατζής» και ένα µικρότερο µέρος από τα παλαιά επιχειρησιακά προγράµµατα της κάθε περιφέρειας.


ΣΠΥΡΟΣ ΔΑΝΕΛΛΗΣ
Ευρωβουλευτής Πα.Σο.Κ., μέλος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωκοινοβουλίου.
Web site:http://www.sdanellis.gr/
email: spyros_danellis@sdanellis.gr
  • Δήμου Μυλοποτάμου
  • Δήμος Μαλεβιζίου


----------------------------------------------------------------------------
  • Ιστορία.
Ότι ιστορική αναφορά υπάρχει αναφέρετε σε αυτό το προϊόν αποτελεί το Μύρο της Βίβλους.
  • Ιδιότητες – Μοναδικότητα.
Το λάβδανο από το φυτό Cistus Ctreticus είναι ένα μοναδικό φυσικό προϊόν. Το άρωμα και οι ιδιότητες τους είναι μοναδικά. (Δίπλωμα ευρεσιτεχνία).
  • Πιστοποίηση.
Το άμεσο επόμενο βήμα .

  • Ομάδα Παραγώγων Αλάδανου. 
Ομάδα Παραγώγων υπεύθυνη για την πιστοποίηση και την  προστασία της ρητίνης  αλάδανος.
  • Προβολή.
Μια σωστή προβολή στο διαδίκτυο, και οτιδήποτε άλλο προβάλει την μοναδικότητα του λάβδανου.
  • Εξαγωγές.
Είναι ένα προϊόν με καθαρά εξαγωγικό προοπτικές.


  • Οικονομική Προοπτική

Η συλλογή του Λαβδανου είναι πραγματικά μια ΔΥΣΚΟΛΗ εργασία αλλα είναι εντελώς ΑΝΕΞΟΔΗ και αν γίνουν οι σωστές κινήσεις θα αποτελέσει μοχλός ανάπτυξης για την  περιοχή τόσο στον αγροτικό αλλά θα αποτελεί και ένα ισχυρό χαρτί για τον τουρισμό της Κρήτης. 


  • Επεξεργασία (Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας).
Παράγωγη τον προϊόντων του λάβδανου όπως :

Από την ρητίνη το λάβδανο.
Λάβδανο συγκεκριμένο (labdanum concrete)
Λάβδανο απόλυτο (labdanum absolute)

Από το φυτό την λαδανια
Αιθέριο έλαιο (essential oll) .
Τσάι (Cistus Tea)

Παράγωγη προϊόντων από το λάβδανο:

Αρώματα
Καίρια
Σαπούνια
Οτιδήποτε προϊόν ομορφιά.


----------------------------------------------------------------------


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΙΣΩΝ                                         

«ΑΣΤΑΛΙ» ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1984 
ΣΙΣΕΣ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ - ΡΕΘΥΜΝΟ ΚΡΗΤΗΣ 
Τ.Κ. 74057
ΑΦΜ 999271562 – ΔΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ


Απόφαση : 99/ 22-2 –2007

Σήμερα Πέμπτη 22-2-2007 και ώρα 20:00 συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου Σισών στις Σίσες :

ΘΕΜΑ: «Ανάδειξη του φυτού Cistus Creticus spp. Creticus και της ρητίνης αλάδανο, που αυτό παράγει, στην ευρύτερη περιοχή του τόπου μας».. 

Το Δ.Σ του Π.Α.Σ Σισών λαμβάνοντας υπόψη, πλήθος ιστορικών, επιστημονικών και βιβλιογραφικών πηγών για το φυτό Cistus Creticus spp. Creticus (αγκίσαρος ή αλαδανία) και για την ρητίνη αλάδανο ή λάδανο, που αυτό παράγει όπως :

  1.  Τις ιστορικές αναφορές του Ηροδότου (στο 122, της Θάλειας) και του Διοσκουρίδη (Περί ύλης Ιατρική Α’ 97)
  2.  Την περιήγηση του Γάλλου βοτανολόγου Joseph Pitton de Tournefort το 1700 «Ταξίδι στην Κρήτη και τις νήσους του αρχιπελάγους», Πανεπιστημιακές Εκδώσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2003.
  3.  Τη χρήση του αλαδάνου στην παρασκευή του Άγιου Μύρου.
  4.  Το διήμερο εκπαιδευτικό σεμινάριο της Ελληνικής Εταιρίας Εθνοφαρμακολογίας με τίτλο «Το Κρητικό Λάδανο», 13 και 14 Ιουλίου 1996, στο Μπαλί Ρεθύμνου.
  5.  Το εκπαιδευτικό σεμινάριο του σχολείου με τίτλο «Αλαδανιά, το αρωματικό φυτό του τόπου μου» που πραγματοποιήθηκε την περίοδο 2004-2005.
  6.  Τις δημοσιεύσεις από την εφημερίδα «Τα Νέα» στις 21/05/2002 και 9/2/2007 και από το περιοδικό «7 ημέρες» της «Καθημερινής» στις 26/09/2006 με τίτλο «Βοτάνια και αποστάγματα - Για καλό και για κακό...».
  7.  Μελέτες που δημοσιεύτηκαν σε έγκριτα διεθνή περιοδικά.
  8.  Τις φαρμακευτικές και αρωματικές ιδιότητες που έχει το φυτό και η ιδιαίτερα η ρητίνη λάδανο.
  9.  Τις πολλές προφορικές παραδόσεις του τόπου μας, όπως επίσης τον μοναδικό χειρωνακτικό τρόπο, που η ρητίνη συλλέγεται για πολλούς αιώνες (ακόμη και σήμερα) στη ευρύτερη περιοχή του χωριού μας


Το γεγονός ότι το είδος της ρητίνης αλάδανο που παράγεται σε άλλες περιοχές, όπως νότια Γαλλία, Ισπανία κ.α. είναι από άλλο είδος φυτού το Cistus ladanifer (και με βιομηχανικό τρόπο), καθιστά την παραγωγή του προϊόντος ακόμη πιο μοναδική και πολύτιμη για τον τόπο μας. Η ρητίνη που παράγεται από το φυτό Cistus creticus spp. Creticus έχει καλύτερες φαρμακευτικές και αρωματικές ιδιότητες.Για τους αυτούς λόγους επιδιώκουμε:Την ανάδειξη και την διατήρηση του φυτού Cistus Creticus spp. Creticus και της ρητίνης αλάδανο που με μηχανικό και παραδοσιακό τρόπο συλλέγεται στην ευρύτερη περιοχή, για την πολιτιστική, περιβαλλοντική, τουριστική και οικονομική ανάπτυξη του τόπου μας.Την πιστοποίηση του αλαδάνου ως προϊόν «Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης –ΠΟΠ» με την ονομασία «Κρητικό λάδανο». Ειδικότερα, με τις αναφορικά συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας που διαμορφώνονται, το φυτό Cistus creticus spp. Creticus (λαδανιά η αγκίσαρος) και η ρητίνη λάδανο η αλάδανο αποκτούν ιδιαίτερη σημασία στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον για την τοπική οικονομία.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΥΚΤΑΡΗΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ 

21.4.10

Εφαρμογές-Λαδανια-Menu.


Η κύρια εφαρμογή για το αιθέριο έλαιο της Λαδανιάς είναι η αρώματοθεραπεία

Λαϊκή Παράδοση-ΛΑΔΑΝΙΑ-Menu.

  1. Το ξύλο της λαδανιάς αποτρεπτικό της βασκανίας.
  2. Ακόμα και σήμερα χρησιμεύει να καθαρίζουν τα λύπη από τα μαγέρικα σκεύη. Για πολλούς η τοπική ονομασία Αγκισαρος προέρχεται από αυτή του την ιδιότητα «Αγκυα σαρώνω».
  3. Τα σπόρια της λαδανιας τα τρώμε ως ξηρό καρπό. 

Σύγχρονη - Eρευνά-Η δύναμη της Λαδανίας Menu

Η λαδανιά – κίστος (cistus incanus).
A).Προστατεύει την καρδιά και αποτοξινώνει
B).Κίστος – Το καλλυντικό για την ομορφιά

C).Φροντίδα δέρματος με Κίστο.
D).Η αντικαρκινική δράση.
E).Ρεπορτάζ της Γερμανικής Τηλεόραση για το Cistus Incanus (Λαδανια). 



Η λαδανιά – κίστος (cistus incanus) είναι πολυετείς θάμνοι που βρίσκονται μόνο στα ξηράκαι άγονα χώματα στην περιοχή της Μεσογείου. Επίσης γνωστό ως rock rose o Κίστος έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιασδήποτε φυτό στην Ευρώπη, μεεκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών καθώς επίσης και υψηλή αντιοξειδωτική δραστηριότητα.

Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα με τα ονόματα «κίσθος ο άρρην» όπως αναφέρει ο Θεόφραστος και «κίστος» ή «κίσσαρον» ή «κίσθαρον» του Διοσκουρίδη.
Το Cistus Incanus – ή αλλιώς Κίστος όπως είναι γνωστός, είναι μικρός αειθαλής θάμνος. Ο βλαστός είναι πολύκλαδος, με πυκνούς αδένες, ύψους μέχρι 100 εκατοστά.
Τα φύλλα είναι αντίθετα, παχιά, ρυτιδώδη. Τα άνθη είναι σαν μικρά τριαντάφυλλα, ροδόχρωμα. Ανήκει στην οικογένεια των Κιστιδών (Cistaceae). Εξαπλώνεται στο μεγαλύτερο τμήμα της Μεσογείου και είναι κοινό στην Ελλάδα.
Αυτοφύεται σε θαμνότοπους, κατά συστάδες, σε ημιορεινές και ορεινές περιοχές.
H άνθηση αρχίζει τον Ιούνιο και διαρκεί μέχρι και τον Αύγουστο.
Συλλέγεται το έκκριμα (λάδανο) τις μεσημεριάτικες ώρες των μηνών Ιουλίου και Αυγούστου.
Είναι φυτό αρωματικό και φαρμακευτικό. Ο βλαστός και τα φύλλα περιέχουν βαλσαμώδη ρητινική αρωματική ύλη, το λάδανο. Στη ρητίνη περιέχονται οργανικές ενώσεις που ονομάζονται λαμβανικά διτερπένια, οι οποίες σύμφωνα με μελέτες παρουσιάζουν αντιμικροβιακή και κυτταροστατική δράση (εμποδίζουν δηλαδή τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και τελικά αποτρέπουν τη δημιουργία όγκων).

"Η λαδανιά που παράγει το λαδανο είναι πιο δυνατή ως βότανο."
Η ρητίνη της λαδανιάς παράγεται από τα τριχώματα του φυτού. Τα τριχώματα είναι δομές που βρίσκονται στην επιδερμίδα του φυτού, τα οποία παράγουν ουσίες που είναι υπεύθυνες για την προστασία του, ειδικότερα στα φυτά που μεγαλώνουν σε ακραίες συνθήκες όπως η λαδανιά. Ιδιαίτερη είναι η χρήση του σε φάρμακα, όσο αφορά την ανακούφιση του στομαχιού και γενικά του πεπτικού συστήματος.
Ο Κίστος έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιασδήποτε φυτό στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών καθώς επίσης και υψηλή αντιοξειδωτική δραστηριότητα.
Είναι ένα υγιεινό βότανο που μπορείτε ,σε μορφή ροφήματος, να υιοθετήσετε στην καθημερινότητά σας προσφέροντας στον οργανισμό τα ευεργετικά του οφέλη.
Ο κίστος έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιοδήποτε φυτό στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελεύθερων ριζών καθώς επίσης και υψηλή αντιοξειδωτική δραστηριότητα.

Στη χερσόνησο της Χαλκιδικής, o μύθος λέει ότι έγινε ένα συμβούλιο πάνω στον Όλυμπο όπου οι Θεοί καθόρισαν ποια φυτά θα είναι θεραπευτικά. Οι θεοί όρισαν ότι ο Κίστος θα θεραπεύει τους πολεμιστές που πληγώθηκαν στη μάχη. Αυτό ενόχλησε τις θεές, επειδή ήταν σίγουρες ότι το φυτό με τα λεπτά ρόδινα άνθη θα ήταν καταλληλότερο για την ομορφιά – εσωτερικά και εξωτερικά. Το αποτέλεσμα ήταν ότι στον Κίστο δόθηκαν και οι δύο στόχοι, η θεραπευτική και η καλλυντική δράση. Αναντίρρητα στον αρχαίο κόσμο τα βότανα ήταν πολύ δημοφιλή. Ιδιαίτερα η ρητίνη του Κίστου, το αποκαλούμενο λάβδανο, ήταν διάσημη σε ολόκληρη την περιοχή της Μεσογείου ως καλλυντικό και για την ενίσχυση και τα προβλήματα του δέρματος και της τρίχας. Επιπλέον, εκτιμήθηκε ως θεραπεία για το λοιμό της εποχής και άλλων ασθενειών. Συνήθως, οι έλληνες αγρότες και οι μοναχοί του Αγίου Όρους χρησιμοποίησαν τον Κίστο σαν θεραπευτικό τσάι σε διάφορες διαταραχές του οργανισμού.

A).Προστατεύει την καρδιά και αποτοξινώνει.
Σήμερα, αφότου ελέγχθηκαν οι εξαιρετικές θεραπευτικές δυνάμεις του Κίστου από την επιστήμη, δεν είναι πια μόνο στην Ελλάδα δημοφιλής . Το γεγονός είναι ότι το τσάι του Κίστου είναι τρεις φορές πιο υγιές από όσο το πράσινο τσάι . Προστατεύει την καρδιά τέσσερις φορές καλύτερα από το κόκκινο κρασί και είναι αντιοξειδωτικό είκοσι φορές ισχυρότερο από τον φρέσκο χυμό λεμονιών. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των δοκιμών που πραγματοποιήθηκαν από το ίδρυμα Lefo Ahrensburg. Στη μελέτη τους, οι ερευνητές σύγκριναν διάφορα τσάγια, χυμούς και κρασιά ως προς τη δυνατότητά τους να εξουδετερώσουν τις αποκαλούμενες ελεύθερες ρίζες όπως οι περιβαλλοντικοί ρύποι και τα επιβλαβή υποπροϊόντα του μεταβολισμού.
Οι γνωστοί καταστροφείς των ελεύθερων ριζών είναι οι βιταμίνες Ε και οι χρωστικές ουσίες Γ, βήτα-καροτινών και τα φλαβονοειδή των βοτάνων. Εάν το σώμα δεν έχει αρκετά από αυτά τα αντιοξειδωτικά, οι τοξικές ουσίες μπορούν ελεύθερα να αναπτυχθούν. Είναι αρμόδιοι για την πρόωρη γήρανση και ένα πλήθος διάφορων ασθενειών. Βλάπτουν, παραδείγματος χάριν, τους τοιχώματα των μικρών αιμοφόρων αγγείων. Σαν πρώτη βοήθεια, το σώμα πρέπει να παράγει χοληστερόλη για να επισκευάσει τις τρύπες – η άνοδος των επιπέδων χοληστερόλης είναι εντυπωσιακή. Γρήγορα η ροή αίματος εμποτίζεται – αρτηριοσκλήρωση, υψηλή πίεση αίματος και άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις είναι το αποτέλεσμα. Οι επιστήμονες του ιδρύματος Lefo ανακάλυψαν ότιο Κίστος περιέχει έναν εξαιρετικά αποτελεσματικό συνδυασμό αντιοξειδωτικών: ήδη ένα ποτηράκι του συγκεντρωμένου τσαγιού έχει την ίδια επίδραση με μια καθημερινή δόση της βιταμίνης C (ως ασκορβικό οξύ).

B).Κίστος – Το καλλυντικό για την ομορφιά
Οι επιστήμονες ακολούθησαν επίσης την επιθυμία των ολύμπιων θεών. Το αποτέλεσμα: εάν κάποιος βάλει στο δέρμα τσάι Κίστου δύο φορές την ημέρα, θα έχει μια σημαντικά καθαρότερη και υγιέστερη χροιά ακόμη και σε δέρματα με ακμή και νευροδερματίτιδα αμέσως μετά από τέσσερις εβδομάδες.
Οι μελέτες του χημικού εργαστηρίου καθηγητή Weibling’s σε Altenberge καθώς επίσης και μια πρακτική μελέτη από το Δρ Reiner Wobling στο Bad Rothenfelde επιβεβαίωσαν αυτήν την άποψη. Οι δοκιμές από τον καθηγητή G. Wiese σε Hamm απέδειξαν ότι χάρη στον Κίστο η εμφάνιση του δέρματος βελτιώθηκε σε 61 από 95 ασθενείς που έπασχαν από νευροδερματίτιδα, πράγμα που αντιμετωπίστηκε προηγουμένως χωρίς επιτυχία. Αντίθετο με άλλη θεραπεία (φάρμακα, επεξεργασίες με το φως και βελονισμός), 64 τοις εκατό των ασθενών βελτιώνονται μετά από τέσσερις εβδομάδες. Το μυστικό αυτών των καταπληκτικών αποτελεσμάτων του Κίστου είναι ιδιαίτερα το υψηλού επιπέδου της βιταμίνης P. Ορισμένες όξινες ενώσεις περιλαμβάνονται επίσης, αποκαλούμενα Πολυφαινόλες. Ο Κίστος ανήκει στην ομάδα φυτών με το πιό υψηλό επίπεδο αυτών των ενεργών πρακτόρων. Σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις, βρίσκονται επίσης σε άλλα υγιή τρόφιμα όπως τα κρεμμύδια και το κόκκινο κρασί. Αυτές οι ουσίες έχουν μια ισχυρότερη αντιοξειδωτική επίδραση από τις γνωστές βιταμίνες Ε και Γ. Η «Deutsche Gesellschaft fur Ernahrung» («γερμανική ένωση για τη διατροφή») υπογραμμίζει:
«Τα τρόφιμα πλούσια σε πολυφαινόλες αποτρέπουν τα κύτταρα από την ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή, σταθεροποιούν την καρδιά και την κυκλοφορία (επίδραση κόκκινου κρασιού) και υποστηρίζουν τη βιολογική δραστηριότητα της βιταμίνης C.»

C).Φροντίδα δέρματος με Κίστο
Πλύσεις: Φαγούρα, ερεθισμένο δέρμα, νευροδερματίτιδα ,ακμή ο Κίστος τα ηρεμεί πολύ γρήγορα: καθαρίστε με το αραιωμένο τσάι (10g του τσαγιού σε 200ml του νερού, ζεστάνετε για περίπου 5 λεπτά) το δέρμα με ένα σφουγγάρι δύο φορές την ημέρα και αφήστε το να ξεραθεί. . Επιπλέον πιείτε τουλάχιστον ένα ποτήρι του τσαγιού Cistus ημερησίως, καλύτερα πριν από το πρόγευμα το πρωί. Η θεραπεία του δέρματος πρέπει να διαρκέσει τουλάχιστον 4 έως 6 εβδομάδες. Επίσης οι πλύσεις με Κίστο συμπληρώνονται με την κατανάλωση του τσαγιού (ένα λίτρο καθημερινά όπως για την αποτοξίνωση). Επιπλέον πρέπει να πιείτε 2 λίτρα ακόμα σκέτο εμφιαλωμένο νερό χαμηλό σε μέταλλα.

Κομπρέσσες: Στη λαϊκή ιατρική της Χαλκιδικής ο Κίστος εφαρμόζεται επίσης σαν καταπλάσμα. Για τις βακτηριακές μολύνσεις, τις αιμορροϊδες και τις αλλεργίες το φυτό βράζεται για λίγο σε ζεστό νερό, τοποθετείται σε έναμίξερ και γίνεται πολτός. Το εφαρμόζετε στην προβληματική περιοχή και το αφήνετε να απορροφηθεί για περίπου 20 λεπτά. Κατόπιν το ξεπλένετε και προαιρετικά εφαρμόζεται κάποια κρέμα Aloe Vera.

D).Η αντικαρκινική δράση.

Η αντικαρκινική δράση των μανουηλοξειδίων από τον αγκίσαρο είναι τεκμηριωμένη τουλάχιστον in vitro, ενώ το αιθέριο έλαιο του αλάδανου είναι ο ακριβότερος και ισχυρότερος σταθεροποιητής που διαθέτει η βιομηχανία των αρωμάτων (αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να στρέψουμε την εμπορική μας δραστηριότητα σ' αυτήν την τεράστια αγορά ;)
ΚΡΗΤΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ
ΤΕΥΧΟΣ 22 ΙΟΥΛΙΟΣ – ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2007
ΚΩΣΤΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ
ΑΡΜΟΝΙΑ
ΑΡΜΟΝΙΑ Τεύχος 87 Ιούνιος 2007
Τεύχος 87
Ιούνιος 2007
…, όπως επίσης το cistus με την αντισηπτική και την υπό διερεύνηση αντικαρκινική του δράση είναι απλώς δείγματα της "κληρονομιάς" του μεγάλου επιστήμονα. Ο κατάλογος είναι μακρύς και θα χρειάζονταν άπειρες ώρες να περιγράψουμε το μεγαλείο της φύσης που κρύβεται μέσα στους πολύτιμους αυτούς οργανισμούς, τα φυτά».
Σελίδα 34

ΙΠΠΟΚΡΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ χθες και σήμερα
ονομασία Αρχαίο όνομα Ιπποκρατική χρήση Σημερινή χρήση
ΛΑΔΑΝΙΑ άρρην Κίσθος αντισπασμωδικό αντικαρκινικές ιδιότητες
Σελίδα 35


Ρεπορτάζ της Γερμανικής Τηλεόραση για το Cistus Incanus (Λαδανια). 


Λαδανιά. Γιατροί της αρχαιότητας . Menu

Το φυτό Cistus Creticus

Η λαδανιά είναι φυτό του πατερά της Ιατρικής  Ιπποκράτη
Τα φυτά του Ιπποκράτη

Cistus creticus
L. ssp. creticus(κ. Λαδανιά, λάδανο, αλάδανος, λουβιδιά.)
Βιότοπος: Φρύγανα, μακκία και ανοιχτά δάση .


Φαρμακευτικές ιδιότητες: Κατά της κολίτιδας, κατά της δυσπεψίας, κατά παθήσεων του δέρματος. Συστατικά - ουσίες: Λάβδανο, ταννίνες, γλυκοσίδια.

Χαρακτηριστικά-ιστορία: To λάβδανο ή λάδανο όπως λέγεται αλλιώς, είναι το ρετσίνι που βγαίνει από τη λαδανιά και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στην αρωματοποιΐα. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το ρετσίνι αυτό σαν θυμίαμα αλλά και σε διάφορες αλοιφές. Γινόταν διάκριση ανάμεσα σε διάφορες ποιότητες και θεωρούσαν καλύτερο αυτό που προερχόταν από την Κύπρο. Ο Ηρόδοτος εκφράζει την απορία του για τον τρόπο που μάζευαν το λάδανο στην Αραβία, γιατί, αν και μυρίζει ωραία, προέρχεται από ένα βρωμερό μέρος, δηλαδή τα γένια του τράγου. Ο Διοσκορίδης δίνει μια λεπτομερή περιγραφή για τον τρόπο συλλογής του λάδανου: η έκκριση του φυτού κολλά στα γένια και στα πόδια των τράγων και των κατσικιών όταν βόσκουν και από ‘κει μαζεύεται και ζυμώνεται για να πάρει την τελική μορφή του.

Στο Μεσαίωνα, το μάζεμα του ρετσινιού από το Cistus creticus γινόταν με ένα είδος τσουγκράνας εφοδιασμένης με δερμάτινες λουρίδες. Στις λουρίδες αυτές κολλούσε το λάβδανο, το οποίο μαζευόταν ύστερα με ξύσιμο, για την τελική επεξεργασία. Η δουλειά αυτή γινόταν στις ζεστές μεσημεριάτικες ώρες, γιατί μόνο τότε γίνεται ρευστό το ρετσίνι.

20.4.10

Τέχνη Menu

Δομήνικος Θεοτοκοπουλος (El Creco)
Δομήνικος Θεοτοκοπουλος (El Creco).Και το χωριό Φοδελε, γενέτειρα του ποιο μεγάλου και διάσημου Έλληνα ζωγράφου του Δομίνικου Θεοτοκοπούλου, είναι περιτριγυρισμένο με το φυτό αλαδανια (Cistus Creticus). Αλλά οι Φοδέλιανοι δεν ασχοληθήκαν ποτέ με την συλλογή του αλαδανου καθότι ανέκαθεν ήταν πλούσιο χωριό παρήγαγε πορτοκαλιά λαδί κ.α.

Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
ΟΔΥΣΣΕΑ (Δυο αναφορές).

Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ - ΟΔΥΣΣΕΑ
ΡΑΨΩΔΙΑ ΄Δ 343
Λάδανο στάζοντας κι αλιφασκιά γυαλοκοπάει κι αχνίζει

ΡΑΨΩΔΙΑ ΄Ε 327

Θέ μου και να πατήσω πια βουνό,
να πάρει ο νους αγέρα!
Ν' αρχίσει ο γάβρος σφέρδουκλας
ν' ανθεί κι ο λάδανος να ιδρώνει
κι η πετροπέρδικα να φτερουγάει,
να κακαρίζει ο λόγγος!

Η γιαγιά του Καζαντζάκη ήταν από τις Σίσες το Γένος Ρασούλη.

Οι αναφορές αυτές δείχνουν ότι είναι γνωστής του αντικειμένου. (Ο αλάδανος είναι ο ιδρώτας του αγκίσαρου "κίσθου").

Οδυσσέας Ελύτης

Οδυσσέας Ελύτης : " Ναυτάκι του Περιβολιού
Ο Οδυσσέας Ελύτης περιλαµβάνει τον αλάδανο στο ποίηµα του το «Ναυτάκι του περιβολιού» στη συλλογή «Ήλιος ο πρώτος» χαρακτηρίζοντας το άνθος της αλαδανιάς ως αχτένιστο

Kάτω στη γη πως καμαρώνει το αρχοντολόι του περιβολιού!
Όταν γυρίζη ο αλάδανοςτο αχτένιστο κεφάλι του
οι χαβούζες ξεχειλίζουνε
κ' η Eυαγγελίστρια μπαίνει γυμνή σταλάζοντας αφρούς με αστερία στο μέτωπο


ΤΟ ΓΑΛΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ
Γύρω από το χωριό τέσσερα ρωμαϊκά στρατόπεδα: 1. Petibonum (petit bonhomme, ανθρωπάκος στα γαλλ.) 2. Babaorum (baba au rhum, το γλυκό μπαμπάς με ρούμι στα γαλλ.) 3. Aquarium (ενυδρείο στα γαλλ.) 4. Laudanum (το βότανο λάβδανο).

14.4.10

Λαδανια Menu.


  • Η οικογένεια των Cistaceae (Κιστιδών)



Η οικογένεια των Cistaceae (Κιστιδών) περιλαμβάνει 7 γένη και 160 περίπου είδη, φυτά των παραμεσογείων χωρών και της Αμερικής από τα οποία αυτοφυές στην Ελλάδα είναι το γένος Cistus με 5 αυτοφυή είδη. Αυτά ζουν σε ξηρές περιοχές και καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις οι οποίες ονομάζονται κιστώνες. Είναι φυτά ποώδη, θάμνοι πολύκλαδοι πάνω από ένα μέτρο ύψος, με φύλλα συνήθως κυματοειδή, απλά αδιαίρετα, αντίθετα η κατ' εναλλαγή με παράφυλλα, απλές τρίχες αστεροειδείς η σε δέσμες. Όλα τα είδη Cistus χαρακτηρίζονται σαν πυρόφυτα λόγω της ιδιότητας τους να διεγείρεται το φύτρωμα των σπερμάτων τους και να κατακυριεύουν εκτάσεις αμέσως μετά την πυρκαγιά. To φαινόμενο αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα σπέρματα τους καλύπτονται από μια αδιάβροχη μεμβράνη η οποία με την έκθεση τους σε υψηλές θερμοκρασίες της πυρκαγιάς, διαρρηγνύεται επιτρέποντας την απορρόφηση νερού και το φύτρωμα του σπόρου, ενώ χωρίς τη φωτιά η καταστροφή της μεμβράνης γίνεται με βραδύ ρυθμό με την επίδραση των μικροοργανισμών του εδάφους.
Έχουν άνθη είναι μεγάλα, λευκά, ρόδινο-μαβιά η ερυθρά, αρρενοθήλεα, ακτινωτά με τρία η και περισσότερα σέπαλα, πέντε η σπανίως τρία πέταλα, τα οποία γρήγορα αποσπώνται και δίνουν την εντύπωση απετάλων ανθέων. Οι στήμονες είναι πολλοί και φύονται από την ανθοδόχη. Καρπός, κάψα.
Τα αυτοφυή Ελληνικά είδη είναι :
Cistus creticus subsp. creticus L. or Cistus Incanus subsp. creticus

Cistus creticus subsp. eriocephalus L.
Cistus parviflorus L.
Cistus parviflorus L.
Cistus monspeliensis L.
Cistus monspeliensis L.
Cistus salviifolius L.

Cistus salviifolius L.


  • Λαδανια (αλάδανος, κίστο, ήμερο κιστάρι, ήμερη κουνουκλιά, λουβιδιά, αγκίσαρος): Cistus incanus ssp. creticus (Cistus creticus).

Το φυτό Cistus creticus spp. Creticus (Κίστος ο Κρητικός), είναι ενδημικό του ελληνικού χώρου, που φύεται σε πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά κυρίως στην Κρήτη όπου ανθεί από Μάρτιο - Ιούνιο. Η ρίζα του είναι πολύ σκληρή, ξυλώδης, λευκή εσωτερικά, κοκκινωπή εξωτερικά, με πολλά τριχοειδή ριζίδια. Οι βλαστοί του είναι τραχείς, διηρημένοι σε πολλούς κοκκινοπούς κλώνους οι πιο τρυφεροί από τους οποίους είναι τριχωτοί με χρώμα λευκοπράσινο. Τα φύλλα του φυτού είναι αντίθετα, ωολογχοειδή με κυματώδη κράσπεδα, τριχωτά, νευρώδη στην άνω επιφάνεια και γυρισμένα προς την βάση με χρώμα βαθυπράσινο. Τα άνθη είναι πορφυρά όμορφα σαν ρόδα φύονται δε στις κορυφές των τρυφερών κλώνων. Η στεφάνη του άνθους έχει πέντε πέταλα στρογγυλά, πλατιά και μακριά. Ο κάλυκας των ανθέων είναι διηρημένος σε πέντε ωοειδή σέπαλα καλυπτόμενα από μακριές αστεροειδείς τρίχες. Ο καρπός είναι ωοειδής κάψα, σκληρή, μελανή, γεμάτη από κόκκινα σπέρματα.

Cistus creticus subsp. creticus L.

13.4.10

Γιατί?


Ο λόγος  που το φυτό Cistus Creticus δίνει είναι ότι το φυτό αυτό προσαρμόζει τα φύλα του στις κλιματολογικές συνθήκες. Μάλιστα και όταν αλλάζουν οι εποχές από χειμώνα καλοκαίρι το φυτό ρίχνει τα φύλλα και βγάζει καινούργια.

Χειμερινά φύλλα : είναι πολύ φαρδιά και λεπτά και δεν συλλέγετε το λαδανο.

Καλοκαιρινά φύλα :   είναι πολύ πιο στενά και πολύ πιο χοντρά  είναι γεμάτα αδένες και δίνουν το λαδανο.

Αν σε μια περιοχή επικρατεί περισσότερο ξηρασία τα φύλα της λαδανιάς είναι μικρότερα και δεν έχουν την δυνατότητα να δώσουν το λαδανο.

Αν πάλι σε μια περιοχή επικρατεί περισσότερο υγρασία τα φύλα της λαδανιας  είναι πιο πλατιά.

Αν υπήρχαν οι κλιματολογικές συνθήκες σε άλλες περιοχές την  ανατολικής Μεσόγειου τώρα υπάρχουν ΜΟΝΟ στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Σίσες στην Βόρεια Κρήτη.

7.4.10

Μουσείο αρωμάτων - λαβδάνου Menu

Το λαδανο και τα αρώματα έχουν παράλληλη ιστορία.

 Ιστορία των αρωμάτων. 
Συνοπτικά η Ιστορία των αρωμάτων και πολιτισμοί που την διαμόρφωσαν. Ένα μεγάλο μέρος της αρχαίας ιστορίας του αρώματος καλύπτεται από μυστήριο. Οι ανθρωπολόγοι υποθέτουν ότι οι πρωτόγονη αρωματοποιία ξεκίνησε με την καύση κόμμι και ρητινών για θυμίαμα.

 Αρχαία Μεσοποτάμια. 
Η τέχνη της δημιουργίας αρωμάτων φαίνεται να ξεκίνησε από τη Μεσοποταμία και την Αρχαία Αίγυπτο. Ο πρώτος αρωματοποιός που καταγράφεται στην ιστορία, εμφανίζεται την δεύτερη π.Χ. χιλιετία, ήταν από την Μεσοποταμία και μάλλον γυναίκα με το όνομα Ταππούτι.

Αρχαία Αίγυπτος. 

Για τους αρχαίους Αιγυπτίους ήταν πολύ σημαντικό να μυρίζουν όμορφα, επειδή η δυσοσμία του σώματος ήταν ένδειξη αμαρτίας.

 Βίβλος.
Η Παλαιά Διαθήκη περιγράφει μια ομάδα από Ισμαηλίτες (Άραβες) από την Gilead που μετέφεραν μπαχαρικά, βάλσαμο και μύρο,(λαδανο) με προορισμό την Αίγυπτο. Οι αρχαίοι Εβραίοι χρησιμοποιούσαν το άρωμα για να καθαγιάσουν ναούς, βωμούς, κεριά και ιερείς. Το βιβλίο της Εξόδου (περίπου το 1200 π.Χ.) περιέχει τη συνταγή για το άγιο λάδι που δόθηκε στον Μωυσή για τη μύηση των ιερέων: μύρο, κανέλα και καλαμι, αναμεμειγμένα με ελαιόλαδο. Παρά το γεγονός ότι ο Μωυσής θέσπισε αυστηρή τιμωρία για όσους είχαν ιερά λάδια και θυμίαμα για κοσμική χρήση, όλα τα αρωματικά δεν περιορίστηκαν σε θρησκευτική χρήση όπως μαθαίνουμε από βιβλία και τραγούδια. Λιβάνι και μύρο έφεραν στο νεογέννητο Χριστό και ήταν πιο πολύτιμο από το δώρο του χρυσού (Κάποιοι μελετητές της Νέας Διαθήκης εικάζουν ότι οι τρεις σοφοί άνθρωποι μπορεί να έχουν μεταφέρει όχι χρυσό αλλά αρωματικό αμπέρι χρυσού χρώματος).

Κύπρος.
Η Κύπρος είναι μια περιοχή που έχει συνδεθεί με τα αρώματα. Η μονή περιοχή που έχει δώσει το όνομα της σε μια ομάδα αρωμάτων.

 Αρχαίοι Έλληνες . 
Στην αρχαία Ελλάδα το άρωμα συνδέθηκε με τη θρησκεία. Πολλά κείμενα κάνουν λόγο για την ευωδιά που άφηναν πίσω τους οι θεοί όταν εμφανίζονταν. Στην Οδύσσεια, ο Όμηρος αναφέρει την πρακτική της επάλειψης των νεκρών με αιθέρια έλαια. Στους γάμους, οι ακόλουθες της νύφης φορούσαν κορόνες φτιαγμένες από υάκινθους.

Ρωμαίοι. 
Στην αρχαία Ρώμη μυρωδιές αναδίδονταν από κάθε ναό και σπίτι. Στα αρωματικά λουτρά βύθιζαν το σώμα τους σε ευωδιαστό νερό από αιθέρια έλαια. Το 54 μ.Χ. ο Νέρωνας ξόδεψε το αμύθητο για την εποχή ποσό των 100.000 σημερινών δολαρίων μόνο και μόνο για να αρωματίσει ένα πάρτι. Τα αρωματικά βότανα καλύπτουν ένα μεγάλο τμήμα στο έργο του Διοσκουρίδη.

 Ισλάμ. 
Η εξάπλωση του Ισλάμ βοήθησε να διευρύνθει η εκτίμηση και η γνώση του αρώματος. Ο Μωάμεθ (6ο - 7ο αι.) λέγεται ότι αγαπούσε τα παιδιά, τις γυναίκες και το άρωμα πάνω απ 'όλα. Ο Μωάμεθ διακήρυττε ότι «το μπάνιο και η χρήση αρωμάτων είναι υποχρεωτικά κάθε Παρασκευή για όλους τους άντρες» και υποσχόταν ότι ο Κήπος του Παραδείσου θα ευωδιάζει από τα πιο εξωτικά αρώματα του κόσμου.

Σταυροφόροι
Το 13ο και 14ο αιώνα η Ιταλία μονοπωλούσε το εμπόριο στην Ανατολή που εδραιώθηκε κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών. Οι συντεχνίες, τα παντοπωλεία, οι φαρμακοποιοί και οι αρωματοποιοί έλεγχαν την εισαγωγή τεράστιων ποσοτήτων μπαχαρικών που χρησιμοποιούνταν για την απολύμανση πόλεων ενάντια στη μάστιγα της πανούκλας και άλλων ασθενειών.

Αναγέννηση. 
Στην Ευρώπη η αρωματοποιία διαδόθηκε στις αρχές του 14 αιώνα και αυτό σε ένα μεγάλο βαθμό οφείλεται στην ανάπτυξή της από τον μουσουλμανικό κόσμο. Κατά τα χρόνια της Αναγέννησης παρατηρείται μια εξαιρετική ανάπτυξη της αρωματοποιίας. Η ιταλική επιρροή σάρωσε τη Γαλλία κι ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο από το γάμο της Αικατερίνης των Μεδίκων με τον πρίγκηπα της Γαλλίας Henri II. Μαζί της πορεύονταν ο αλχημιστής της αλλά και ο αρωματοποιός της κι έστησαν την επιχείρησή τους στο Παρίσι. Η σύγχρονη ιστορία του αρώματος εστιάζεται κυρίως στη Γαλλία, αφού τα πιο πολύτιμα ιαματικά βότανα και αρώματα της εποχής εντοπίζονται στον γαλλικό Νότο, στο Μονπελιέ και στην Γκρας της Προβηγκίας. Ειδικά στην Γκρας καλλιεργούσαν μετά μανίας βιολέτες, λεβάντα, γιασεμιά, γαρύφαλλα και τριαντάφυλλα. Μέχρι σήμερα παραμένει αδιαφιλονίκητη πρωτεύουσα του αρώματος, αφού απασχολεί 2.000 άτομα και ο ετήσιος τζίρος της ανέρχεται σε 600 εκατομμύρια δολάρια - αντιπροσωπεύει το 6 % της παγκόσμιας αγοράς. Οι πόλεις Μονπελιέ και Γκρας, επηρεασμένες έντονα από τη γειτονική Γένοβα, παρήγαγαν ήδη εδώ και καιρό τα αρωματικά γάντια που βρίσκονταν υψηλά στις προτιμήσεις της ελίτ. (Τα γάντια ήταν πιο συχνά αρωματισμένα με νερολί, ή με μυρωδιές ζώων, όπως αμπάρου και μοσχογαλής. Όμως αυτό πάντα δεν ήταν εκτιμητέο καθώς αναφέρεται η περίπτωση ενός δραματουργού του 17ου αιώνα του Philip Massinger ο οποίος παραπονέθηκε: «Κυρία, θα ήθελα να σας φιλήσω το χέρι σας αλλά αυτά τα γάντια και η μοσχογαλή με αρρωσταίνουν"). Αυτές οι πόλεις πήραν το προβάδισμα καθώς αυξανόταν το εμπόριο άρωματος και η Γαλλία άρχισε να υπερισχύει έναντι της Ιταλίας.

 Ο σύγχρονος κόσμος 
Τον 19ο αιώνα δύο σημαντικές αλλαγές συνέβησαν στον δυτικό κόσμο των αρωμάτων. Το 1867 στη Διεθνή Έκθεση στο Παρίσι παρουσιάζονται τα αρώματα και τα σαπούνια σε ξεχωριστό τμήμα, εκτός από το τμήμα φαρμακείου, δημιουργώντας έτσι μια ανεξάρτητη εμπορική αρένα για "καλλυντικά". Ακόμη πιο σημαντική ήταν η παραγωγή του πρώτου συνθετικού αρώματος το 1868, της κουμαρίνης (η οποία μυρίζει σαν φρεσκοκουρεμένο σανό). Ακολούθησαν 20 χρόνια αργότερα τα συνθετικά αρώματα από μόσχο, βανίλια και βιολέτα. Το πατσουλί παρήκμασε και στο προσκήνιο έλαμψε η ντελικάτη βανίλια. Η εξέλιξη των τεχνικών έφερε μια πραγματικά οσφρητική επανάσταση.Στις αρχές του 20oυ αιώνα το άρωμα έγινε προϊόν πολυτελείας, απέκτησε διάφορα ονόματα και μπουκάλια. Αυτό το χρωστά στον Κορσικανό Φρανσουά Κοτί, ο οποίος ένωσε το ταλέντο του με τον σχεδιαστή Ζακ Λαλίκ. Στο αρωματοπωλείο του στο Παρίσι, ένα μπουκάλι με σχέδιο του Λαλίκ που περιείχε άρωμα τριαντάφυλλο, έπεσε στο πάτωμα. Όσοι μπήκαν στο κατάστημα μέθυσαν από την ευωδιά. Έτσι μέσα σε μία ημέρα ο Κοτί έγινε πλούσιος και διάσημος, αφού πούλησε πεντακόσια μπουκάλια. Ξανά ο Κοτί άνοιξε τον δρόμο για τη σύγχρονη βιομηχανία αρωμάτων.


  • Μουσεία αρωμάτων αν το Κόσμο.
  1. Ισπανία Μαδρίτη
  2. Γάλλια Παρίσι
  3.  Γκρας στη νότια Γαλλία
Powered By Blogger