Αρχικό

Παρουσίαση του τρόπου συλλογής όπως αυτός γίνεται ακόμη και σήμερα KAI ΜΟΝΟ στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Σισες του Δήμου Μυλοποτάμου, Κρήτης (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ).

21.4.10

Λαδανιά. Γιατροί της αρχαιότητας . Menu

Το φυτό Cistus Creticus

Η λαδανιά είναι φυτό του πατερά της Ιατρικής  Ιπποκράτη
Τα φυτά του Ιπποκράτη

Cistus creticus
L. ssp. creticus(κ. Λαδανιά, λάδανο, αλάδανος, λουβιδιά.)
Βιότοπος: Φρύγανα, μακκία και ανοιχτά δάση .


Φαρμακευτικές ιδιότητες: Κατά της κολίτιδας, κατά της δυσπεψίας, κατά παθήσεων του δέρματος. Συστατικά - ουσίες: Λάβδανο, ταννίνες, γλυκοσίδια.

Χαρακτηριστικά-ιστορία: To λάβδανο ή λάδανο όπως λέγεται αλλιώς, είναι το ρετσίνι που βγαίνει από τη λαδανιά και χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στην αρωματοποιΐα. Οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν το ρετσίνι αυτό σαν θυμίαμα αλλά και σε διάφορες αλοιφές. Γινόταν διάκριση ανάμεσα σε διάφορες ποιότητες και θεωρούσαν καλύτερο αυτό που προερχόταν από την Κύπρο. Ο Ηρόδοτος εκφράζει την απορία του για τον τρόπο που μάζευαν το λάδανο στην Αραβία, γιατί, αν και μυρίζει ωραία, προέρχεται από ένα βρωμερό μέρος, δηλαδή τα γένια του τράγου. Ο Διοσκορίδης δίνει μια λεπτομερή περιγραφή για τον τρόπο συλλογής του λάδανου: η έκκριση του φυτού κολλά στα γένια και στα πόδια των τράγων και των κατσικιών όταν βόσκουν και από ‘κει μαζεύεται και ζυμώνεται για να πάρει την τελική μορφή του.

Στο Μεσαίωνα, το μάζεμα του ρετσινιού από το Cistus creticus γινόταν με ένα είδος τσουγκράνας εφοδιασμένης με δερμάτινες λουρίδες. Στις λουρίδες αυτές κολλούσε το λάβδανο, το οποίο μαζευόταν ύστερα με ξύσιμο, για την τελική επεξεργασία. Η δουλειά αυτή γινόταν στις ζεστές μεσημεριάτικες ώρες, γιατί μόνο τότε γίνεται ρευστό το ρετσίνι.

Powered By Blogger