Αρχικό

Παρουσίαση του τρόπου συλλογής όπως αυτός γίνεται ακόμη και σήμερα KAI ΜΟΝΟ στην ευρύτερη περιοχή του χωριού Σισες του Δήμου Μυλοποτάμου, Κρήτης (ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ).

10.3.09

Λαδανο: Η αρχή του μεγαλύτερου πολιτισμού του Αρχαίου κόσμου (Νεολιθική εποχή).

Σε ελεύθερη μετάφραση 

Στην προϊστορική (νεολιθική) εποχή έζησε στην Βόρεια Αφρική, μεταξύ πολλών λαών, μια νομαδική φυλή των αίγα-herders. Περιστασιακά, αυτοί οι άνθρωποι παρατήρησαν ότι οι αίγες τους απόκτησαν μια μαυριδερή, κολλώδη ουσία στα δέρματά τους και τελικά συνειδητοποίησαν ότι εάν αυτή η ουσία αφαιρεθεί και καεί, παρείχε έναν πολύ ευώδη καπνό. Δεδομένου ότι ένας συνοπτικός κατά μέρος αυτό αξίζει ότι η χρήση των αρωματικών υλικών ως θυμίαμα είναι η προέλευση της αρωματοποιίας και αρωματοθεραπεια. Το ίδιο το άρωμα η λέξη προέρχεται από τις λατινικές λέξεις per- fumum, που σημαίνουν μέσω του καπνού.

Ζώντας στην Βόρεια Αφρική, όχι μακριά από το δέλτα του Νείλου, μπορώ να εκτιμήσω ότι τι είδους προσκρούστε σε μια ευχάριστη μυρωδιά είχε στους ανθρώπους που έζησαν εκεί εκείνη τη στιγμή. Ακόμη και ζωντανός με τα οφέλη του ζεστού νερού και του σαπουνιού κάποιος αρχίζει να μυρίζει όπως ένα τυρί μια ή δύο ώρες μετά από ένα ντους. Το καλοκαίρι ο πιό δροσερός χρόνος της ημέρας είναι στο μέσο της νύχτας. Ακόμα και τότε, με όλα τα παράθυρα ανοίξτε και μετακίνηση που περιορίζεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο μηδέν, η διαπνοή χύνει μακριά σαν κάποια ήταν σε μια σάουνα. Η αξία μιας ευώδους ουσίας ήταν προφανής στους νομάδες μας και απομόνωσαν την προέλευση της μαύρης κολλώδους ουσίας. Οι αίγες `συνέλεγαν αυτό όπως έβοσκαν μεταξύ των λουλουδιών κίσθου (λάβδανο). Δεν μπορεί να είναι πολύ πριν να απομακρυθούν οι αίγες από την εξίσωση. Η εφεύρεση του ladanesterion, flail με τα λουριά δέρματος που ονομάζονται αργότερα μετά από τις εγκαταστάσεις από τους Έλληνες, μπορεί να ήταν η πρώτη τεχνολογία που αφορά τις αρωματικές ουσίες. Με το οι νομάδες θα μπορούσαν flail οι εγκαταστάσεις, η ρητίνη που κολλά στα λουριά. Από αυτούς που θα μπορούσε να είναι πιό βολικά από από θα μπορούσε από τα δέρατα των αιγών. (Χρησιμοποίησαν πραγματικά την άμμο για να χωρίσουν το λάβδανο από το ladanesterion, την άμμο εύκολα που αφαιρούνται αργότερα). Αρκετά φυσικά, η ρητίνη λαβδάνων συλλεχθείσα έτσι ήταν πολύ σε ζήτηση και οι νομάδες σταμάτησαν τελικά τη βοσκή αιγών για να γίνονται έμποροι λαβδάνων. Ήταν τόσο επιτυχείς σε αυτό ότι έγιναν η πρώτη δυναστεία της Αιγύπτου.

Εάν εξετάζετε τις εικόνες των pharoahs ή Osiris (τα καλολογικά στοιχεία είναι κατά ένα μεγάλο μέρος ανταλλάξιμα) θα δείτε ότι τα όπλα διασχίζονται πέρα από το στήθος, ένα χέρι που αντέχει έναν απατεώνα (μια κληρονομιά των ημερών αίγα-βοσκής), το άλλο χέρι που αντέχει flail (ladanesterion). Το pharoah φορά μια ψεύτικη γενειάδα (ακόμα κι αν θηλυκό!) πραγματικά γίνοντας από την τρίχα αιγών που κολλήθηκε προφανώς στο πηγούνι χρησιμοποιώντας το λάβδανο. Η σημασία των αρωματικών ουσιών στην αρχαιότητα ρίχνεται στην αιχμηρή ανακούφιση όταν συνειδητοποιείται ότι αυτός ο ταπεινός βράχος αυξήθηκε είναι αρμόδιος για τα εικονικά καλολογικά στοιχεία τόσο καλά - που ήταν γνωστά σε μας πέντε χιλιάες έτη αργότερα ακόμα κι αν κατά ένα μεγάλο μέρος έχουμε ξεχάσει ότι οι ρίζες αυτών των καλολογικών στοιχείων είναι στο θυμίαμα (ανά fumum). Ήταν Dioscorides που ανέφερε αρχικά τη μέθοδο ladanesterion συλλογής αλλά η πρώτη γραπτή αναφορά του λαβδάνου ως σύγχρονη ιατρική εμφανίστηκε το 1589 όταν απαριθμήθηκε σε Dispensatorium Noricum. Η χρήση της ως ιατρική φαίνεται να τεντώνει πίσω στην αρχαιότητα εν τούτοις, επειδή, αν και οι κύριες χρήσεις της ήταν στο θυμίαμα και στη mummification διαδικασία (μαζί με πολύ τον καλύτερο - γνωστά frankincense και myrrh) εκεί είναι αρχαίες αναφορές στη χρήση της για τα προβλήματα συκωτιού και στομαχιών καθώς επίσης και μια θεραπεία για τις δυσκολίες αναπνοής και για την απώλεια της τρίχας. Το ουσιαστικό πετρέλαιο έχει μια συγκεκριμένη πυκνότητα 0.925 και το σημείο βρασμού του μπορεί να είναι τόσο υψηλό όπως 280 βαθμούς, ένας από τους λόγους για τους οποίους είναι ένα άριστο στερεωτικό. Ένας άλλος λόγος είναι ότι, στη σωστή αναλογία, μεταδίδει μια σημείωση ambergris* που είναι ανεκτίμητη σε μερικούς τύπους λεπτών fragrances και lavender ενώσεων.

τα *Ambergris είναι μια παθολογική έκκριση της φάλαινας σπέρματος και χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς στους προηγούμενους χρόνους ως συναρμολογητής και τονωτικό για τα αρώματα. Ενώ το κυνήγι φάλαινας πραγματοποιείται ακόμα από τους νορβηγικούς και ιαπωνικούς βαρβάρους είναι πολύ σημαντικό για μας να μην το χρησιμοποιήσουμε. Όταν το κυνήγι φάλαινας είναι ένα πράγμα του παρελθόντος, όλα τα ambergris που εμφανίζονται στην αγορά θα είναι `found και συνεπώς χρησιμοποιήσιμος.



In prehistoric (neolithic) North Africa there lived, amongst many peoples, a tribe of nomadic goat-herders. Occasionally, these people noticed that their goats acquired a blackish, sticky substance on their fleeces and eventually they realised that if this substance were removed and burned, it provided a very fragrant smoke.

As a brief aside it is worth mentioning that the use of aromatic materials as incense is the origin of perfumery and of aromatherapy. The word perfume itself comes from the Latin words per fumum, meaning through smoke.

Having lived in North Africa, not far from the Nile delta, I can appreciate what kind of impact a pleasant smell had on the people who lived there at that time. Even living with the benefits of hot water and soap one starts to smell like a cheese one or two hours after a shower. In summer the coolest time of day is in the middle of the night. Even then, with all windows open and movement restricted as near as possible to nil, the perspiration pours off as if one were in a sauna.

The value of a fragrant substance was apparent to our nomads and they isolated the origin of the black sticky stuff. The goats ‘collected’ it as they grazed among the rock roses (labdanum). It can’t have been long before the goats were removed from the equation. The invention of the ladanesterion, a flail with leather thongs later named after the plant by the Greeks, may have been the first technology to be related to aromatics. With it the nomads could flail the plants, the resin sticking to the thongs. From these it could be more conveniently squeeged off than it could from goats’ fleeces. (They actually used sand to separate the labdanum from the ladanesterion, the sand being easily removed later).

Naturally enough, the labdanum resin so collected was much in demand and the nomads eventually gave up goat herding to become labdanum traders. They were so successful in this that they became the first dynasty of Egypt. If you examine pictures of pharoahs or of Osiris (the imagery is largely interchangeable) you will see that the arms are crossed over the chest, one hand bearing a crook (a legacy of the goat-herding days), the other hand bearing a flail (ladanesterion). The pharoah wears a false beard (even if female!) actually made from goat hair which was evidently stuck to the chin using labdanum.

The importance of aromatics in antiquity is thrown into sharp relief when it is realised that that the humble rock rose is responsible for the iconic imagery so well known to us five thousand years later even if we have largely forgotten that the roots of this imagery are in incense (per fumum).

The oleoresin is obtained from various species of cistus , principally cistus ladaniferus, the best material being collected between May and July. It was Dioscorides who first mentioned the ladanesterion method of collection but the first written mention of labdanum as a modern medicine occurred in 1589 when it was listed in Dispensatorium Noricum. Its use as a medicine does seem to stretch back into antiquity though, because, although its principal uses were in incense and in the mummification process (along with the much better known frankincense and myrrh) there are ancient references to its use for liver and stomach problems as well as a remedy for breathing difficulties and for the loss of the hair.

The essential oil has a specific gravity of 0.925 and its boiling point can be as high as 280 deg., one of the reasons why it is an excellent fixative. Another reason is that, in the right proportion, it imparts an ambergris* note which is invaluable in some types of fine fragrances and lavender compounds.

*Ambergris is a pathological secretion of the sperm whale and was extensively used in former times as a fixer and toner for perfumes. While whaling is still carried out by Norwegian and Japanese barbarians it is very important for us not to use it. When whaling is a thing of the past, all ambergris appearing on the market will be ‘found’ and consequently usable.
Powered By Blogger